مۇستافا وزتۇرىك: قازاقستانعا تاۋەلسىزدىك وڭاي تيمەيدى

None
None
نۇر-سۇلتان. قازاقپارات – 1990 -جىلى باۋىرلارىما ونەر كورسەتەيىن دەپ شاكىرتتەرىممەن قازاقستانعا ەكىنشى رەت كەلدىم.

وزىممەن بىرگە گەرمانيا مەن تۇركيانىڭ بەدەلدى گازەتتەرىندە ىستەيتىن بىرنەشە تۇرىك جۋرناليستەرىن ەرتىپ كەلگەنمىن. ولار ىستەيتىن گازەتتەر بۇكىل الەمگە تارايدى.

سول جولى جۋرناليستەر قايتارىندا ماعان: «سەن بىزبەن بىرگە قايت. وداق كوپ ۇزاماي قيرايدى. ەگەمەندىك قاي ەلگە بولماسىن وڭايلىقپەن كەلمەيدى. ال سەنىڭ جەرىڭ باي، ۇلكەن، حالقىڭ كەڭ. سوندىقتان، قازاقستانعا تاۋەلسىزدىك وڭاي تيمەيدى. قان كوپ توگىلەدى. ەلگە قايت...» دەپ اقىل قوسقان ەدى.

مەن ولارعا: «سەندەردى اتا-جۇرتتى كورسىن، ءبىلسىن، جازسىن دەپ الىپ كەلدىم. ءبىراق مەنى ەلىمنەن، جەرىمنەن ايىر دەگەن جوقپىن. ەگەر قانتوگىس بولسا، مەنىڭ دە ءبىر تامشى قانىم بار عوي، مەنىكى-اق توگىلسىن. مەن وسىندا قالام. ال سەندەر كەتە بەرىڭدەر. تەك سول جاقتا كورگەن-بىلگەندەرىڭدى جازا بەرىڭدەر» دەپ شىعارىپ سالدىم.


1995 -جىل، 23 اقپان.

اسەت اقمولدانىڭ الەۋمەتتىك جەلىدەگى پاراقشاسىنان الىندى


سوڭعى جاڭالىقتار